Ram ti ra ri ra ram diye başlıyor, filmin müziği bu ritmi ısrarlı tekrarlarla belleğinize işliyor…

Mehmet Bahadır Er‘in kısa filmlerden uzun metraja başarılı bir geçiş filmi niteliğinde olan Kara Köpekler Havlarken’i beklediğimin çok üstünde buldum, oyunculuklar gerçekçi ve doğal. Ana karakterler olan Çaça ve Selim, biri zibidi biri efendi aynı mahallenin çocukları. Birbirine tümüyle zıt 2 karakterin arkadaşlığı başarıyla senaryo edilmiş, eğlenceli sahnelerin doğmasını sağlamış. Oyuncu kadrosunda Erkan Can’ı görmek, filmi izleme sıralamamda öne çekmek için yeterli bir sebep teşkil etti.

Durağan başlayan film, muhtemelen yönetmenin önceki kısa filmlerinden alışkanlığıyla şırak diye keskin bir sonla bitiveriyor. Film doğa üstü fiziksel yeteneklerle, abartılı sahnelerle şişirilmemiş, herşey tıpkı gerçek hayat gibi sunulmuş. İzlerken sürekli şunu dedirtiyor “evet böyle karakterler var, aynen böyle konuşurlar, bu davranış bu üslup tam da böyledir”.

Bu film abartılı Hollywood mafyalarından bunalanlara sade, gerçekçi bir alternatif niteliğinde.

AVM ve varoş hayat arasındaki sınır hattını oluşturma gayretindeki AVM yönetiminin, bu toplu alışveriş fanuslarından iyice soğumanıza sebep olacağını tahmin ediyorum.

Senaryodan yola çıkarak; mevcut genel geçerlerin değil, doğruların güçlü olacağı bir dünyanın hayaliyle yaşıyorum.

İyi Seyirler!

Filmpot notu: Kara Köpekler Havlarken’i iTunes’dan indirebilirsiniz.